"Kosmiczne dziewczyny" Libby Jackson

Neil Armstrong, który wypowiedział słynne zdanie o „małym kroku dla człowieka” nigdy nie wylądowałby na Księżycu, gdyby nie pomoc kobiet. Kobiety na całym świecie – astronautki, matematyczki, inżynierowie, fizyczki, pilotki – wciąż przesuwają granice, do których dociera ludzkość i pomagają zrozumieć Wszechświat oraz miejsce, jakie zajmuje w nim człowiek.

Kosmiczne dziewczyny to zbiór pięćdziesięciu historii kobiet , których ciężka praca i marzenia stały się fundamentem w dążeniu ludzkości do gwiazd. Od Ady Lovelace, która wymyśliła prototyp komputera, przez kobiety kryjące się za misjami Apollo, poprzez astronautki bijące rekordy na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i pionierki nauki wytyczające drogę na Marsa, ta książka przedstawia wspaniałe i często niedoceniane bohaterki.

Uwielbiam kosmos i uwielbiam też porządną dawkę kobiecego wsparcia i akceptacji oraz poszanowania ich osiągnięć, dlatego czułam, że muszę zabrać się za tę książkę. „Kosmiczne dziewczyny” narobiły trochę szumu i ciężko się dziwić, skoro ten tytuł od razu rzuca się w oczy, wszak mogę z czystym sercem powiedzieć, że jest to jedna z najładniej wydanych pozycji w mojej biblioteczce.

Książka rozpoczyna się od obszernego wprowadzenia od Libby Jackson, autorki, która próbuje nam przybliżyć, nie tylko własną osobę i w jaki sposób dążyła do spełnienia marzeń, ale też dodaje do tego iście kosmiczne smaczki, które pozwalają nam lepiej zrozumieć jej (moim zdaniem uzasadnioną) dumę z własnych osiągnięć. Powiem wam, że całe to wprowadzenie jest nie tylko świetnie napisane, ale głośno mówi o tym, że nie powinniśmy wstydzić się lub rezygnować ze swoich pasji oraz pragnień. Autorka świetnie ubrała tę ważną myśl w słowa i jej elokwencja zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

Jednak potem cały zamysł zaczyna się sypać. Mianowicie jak wiele można powiedzieć o kimś mając do dyspozycji jedną stronę? O postaci fikcyjnej pewnie dużo, ale opisane w tej książce kobiety zrobiły bardzo wiele dla przemysłu kosmicznego i w żaden sposób nie obwiniam tu autorki, myślę, że nie ona miała ostateczne zdanie w sprawie okrojenia tekstu, ale żadna z opisanych postaci lub grup kobiet, a było ich aż 50, nie zachęciła mnie do dalszego zagłębienia się w ich historię, co jest po prostu przykre.

Mimo, że „Kosmiczne dziewczyny” to dzieło wydawnicze pod względem estetycznym (w książce znajdziecie przepiękne ilustracje naprawdę utalentowanych studentek Londyńskiej Akademii Sztuk Pięknych, w tym dwóch Polek) i cały zamysł tego tytułu jest godny podziwu, to wykonanie merytoryczne jest niezbyt wybitne. Mówiąc szczerze, więcej dało mi wprowadzenie od Jackson niż jakakolwiek mini biografia zawarta w tej pozycji.

Myślę, że ta książka nadaje się na prezent dla dziecka, któremu chcemy przekazać, że może naprawdę wiele osiągnąć, jeśli tylko w siebie uwierzy, ale musimy zadbać o naprawdę dobrą rozmowę po takiej lekturze,bo ta pozycja sama w sobie niczego za nas nie zrobi. Nie jest to też tytuł dla pasjonatów kosmosu, a na to jednak liczyłam. 

Za możliwość przeczytania „Kosmicznych dziewczyn” bardzo dziękuję firmie Business & Culture.

Pozdrawiam,
Gabcia