"Mroczny duet" Victoria Schwab

Kate Harker nie boi się ciemności. Poluje na potwory i robi to dobrze. August Flynn nigdy nie będzie człowiekiem, bez względu na to, jak bardzo kiedyś tego pragnął. Ma swoją rolę do odegrania i odegra ją za wszelką cenę. Minęło prawie sześć miesięcy odkąd ich ścieżki skrzyżowały się, a w tym czasie wojna między ludźmi i potworami rozgorzała na dobre. W Prawdziwości August przyjął rolę przywódcy, którym nigdy nie chciał być. W Dobrobycie Kate, w zupełniej zgodzie ze swoją naturą, stała się bezwzględną łowczynią. Tymczasem z mroku wyłania się nowy rodzaj potwora, który karmi się chaosem i wyciąga na powierzchnię najgłębiej skrywane lęki swoich ofiar. ​

Victoria Schwab wielką pisarką jest.

Tak wyglądałaby moja wersja sławnej sceny z „Ferdydurke”, ale wtedy w tym zdaniu nie byłoby nic dziwnego i na pewno nie oznaczałoby upupania ani innego wsadzania w ramy. Tym ustępem należy jednak zwieńczyć twórczość tej niezwykłej autorki, gdyż to, co pokazała w „Mrocznym duecie” (dla zainteresowanych, zapraszam do przeczytania recenzji „Okrutnej pieśni”), drugiej części duologii Świat Verity, znowu ścisnęło mnie za rękę, nogę, serce, mózg i walnęło moimi uczuciami o ścianę.

Wydarzenia rozpoczynające ten tytuł dzieli 6 miesięcy od finału pierwszego tomu, w życiu Kate panuje ,na pierwszy rzut oka, obłudny spokój, jednak dziewczyna na zawsze pozostała dotknięta przez pewne wydarzenia. I tutaj już rozpoczyna się mój zachwyt, Schwab świetnie opisuje dojrzewanie bohaterów. Uczynki prowadzą do  zmian w ich psychice i czasami mam wrażenie, że pisarka bawi się w Freuda ze znakomitym efektem. Kate powoli zsuwa maskę, August przywdziewa nową, a ich ponownie spotkanie to znowu zderzenie dwóch diametralnie różniących się klimatem planet.

„Zabawne – pomyślała Kate – że nawet monstra mają wrażliwe serca.”

W „Mrocznym duecie” jesteśmy też krok dalej, gdy mowa o poznaniu takich bohaterów jak Sloan, Isla czy Henry Flynn, a tak naprawdę mamy niewiele sytuacji z nimi, jednak tak jak już wspomniałam, każda decyzja, każde wypowiedziane zdanie, mówią nam coś o ich osobowości.

„Okrutna pieśń” opowiadała nam dużo o strukturze i polityce północnego miasta, tak tutaj omawiane są niepodjęte wcześniej informacje o południowej stronie Prawdziwości. Zatem seria daje nam naprawdę dokładny obraz głównego miejsca akcji, co świadczy o, zmierzam teraz ku bardzo ważnej kwestii, niezwykłym kunszcie Schwab, która w każdej swojej powieści tworzy dopracowane światy. Nie ważne czy sięgniecie po tę dualogię czy serię Odcienie Magii, dostaniecie książkę, gdzie miejsce to też swojego rodzaju bohater.

„Mroczny duet” to pozycja, która oczarowała mnie nie mniej niż inne tytuły spod pióra Victorii Schwab, finał był okropny, ale też idealny i nie potrafię wyobrazić sobie innego zwieńczenia tej serii. Wszystko co pisze ta pani złamie wam serce, ale zdecydowanie warto jej na to pozwolić.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.

Sięgnęliście już po jakąś książkę autorstwa Schwab? Jeśli tak, to na pewno mnie rozumiecie, a jeśli nie, to zalecam szybkie nadrobienie zaległości!

Ściskam,
Gabcia